اما ویژگی مستند نگاری او در ادبیات را بیشتر در همین زمان عشق در روزهای قتل عام خوجالی می توان دید که تمرکزش روی یک رویداد تاریخی است و در آن، نویسنده از زبان یک افسر روس که به یک دختر آذربایجانی دلبسته یکی از تلخ ترین فاجعه های تاریخ معاصر را روایت می کند.
فرهاد آتیک در مقدمه این زمان می نویسد:
علاقه کلی من به قره داغ و به خصوص خوجانی از سال ۱۹۹۰ همچنان ادامه دارد.
شوربختانه در دهه نود همزمان با تحولات نوین دنیا، به تاریخ پیوستن اتحاد جماهیر شوروی و تغییرات منطقه بالکان، وقایع تأسف برانگیز بسیاری رخ داد و با قصد قتل عام حملاتی به شهرها و روستاها انجام گرفت که بعضی ها آن را نسل کشی نامیدند.
زمانی که جوامع مرفه در برخی از کشورها شکل گرفته بودند و مردم شان در آسایش و راحتی زندگی می کردند. در سوی دیگر دنیا، میلیون ها انسان بی گناه زیر ظلم ظالمان خرد شدند شکنجه دیدند، مجبور به ترک خانه و کاشانه خود شدند یا به قتل رسیدند.»