دویست و دهمین روز داستانی است در چارچوب گفت و گوهای مفصل متشکل از چندین بخش که ماجرای گشت و گذار دو دوست را در اطراف کوه آتشفشانی آسو در کیوشوی مرکزی تعریف میکند. این اثر بر اساس سفر واقعی سوسه کی در سپتامبر ۱۸۹۹ به کیوشو است که در آن یکی از دوستان نزدیکش، یا ماکاوا شینیجیر و همراهی اش میکرد. آن دو برنامه ریزی کرده بودند که به کوه آسو صعود کنند اما در روز دویست و دهم با طوفان روبه رو میشوند که بر اساس تقویم قمری سنتا آن را روز هم نشینی طوفان و گردباد می پندارند.
دو دوست داستان ما کی و روکو تقریباً بر مبنای شخصیت سوسه کی و یا ماکاوا خلق شده اند. بخش زیادی از داستان شامل گفت و گوهای پرهیاهوی آنهاست که در غیاب هرگونه صحنه پردازی روایی پیش می رود. در لابه لای گفت و گوها شاهد توصیفات گاه و بیگاهی هستیم اول از مهمانخانه ای که در آن می مانند و سپس از چشم انداز تاریک و پیشگویانه ای که در جریان صعود بی حاصل شان با آن مواجه می شوند.