خلاصه کتاب
شخصیت اصلی داستان، «بتی»، در آستانه ۳۰ سالگی کشف می‌کند که بدن و چهره‌اش دیگر پیر نمی‌شود. در ابتدا، این ویژگی شگفت‌انگیز سبب جلب توجه و تحسین اطرافیان می‌شود. دوستانش حسادت می‌کنند، همکارانش کنجکاو هستند، و حتی عشقش شیفته‌ی زیبایی جاویدان اوست. اما با گذشت زمان، همان امتیاز به ظاهر رویایی به باری سنگین تبدیل می‌شود. بتی به چشم می‌بیند که عزیزانش پیر می‌شوند و از او فاصله می‌گیرند، در حالی که خودش بی‌تغییر مانده است. او یاد می‌گیرد که جاودانگی جسم، به معنای جاودانگی عشق یا خوشبختی نیست و گاهی گذر زمان، معنای زندگی را می‌سازد.
پیام و موضوع کتاب
این اثر به موضوعاتی چون گذر زمان، پذیرش تغییرات، ناپایداری جوانی و معنای واقعی عشق می‌پردازد. پیام اصلی آن این است که زیبایی و جوانی، ارزشمندند اما بدون رشد درونی، عشق و تجربه‌های مشترک، پوچ می‌شوند. همچنین کتاب به ظرافت به مسئله‌ی انزوا و فاصله‌ای که تفاوت‌های ظاهری می‌تواند میان انسان‌ها ایجاد کند، اشاره دارد.
این کتاب مناسب چه کسانی است؟
- علاقه‌مندان به رمان‌های کوتاه اما پرمفهوم
- کسانی که آثار با رویکرد فلسفی و رئالیسم جادویی را می‌پسندند
- خوانندگانی که به مضامین عاشقانه و تأمل‌برانگیز علاقه دارند
- افرادی که دوست دارند به پرسش‌های عمیق درباره زندگی و گذر زمان فکر کنند
معرفی نویسنده
گرگوآر دولاکور (Grégoire Delacourt)، نویسنده معاصر فرانسوی، به خاطر سبک روان، داستان‌های پراحساس و نگاه انسانی‌اش شهرت دارد. او در سال ۱۹۶۰ در فرانسه متولد شد و پیش از ورود به دنیای نویسندگی، در زمینه تبلیغات فعالیت می‌کرد. نخستین رمانش با استقبال زیادی مواجه شد و آثار بعدی‌اش نیز در فهرست پرفروش‌ها قرار گرفتند. دولاکور توانایی ویژه‌ای در پرداخت روانشناسی شخصیت‌ها و ایجاد لحظات شاعرانه در دل زندگی روزمره دارد.
