کتاب «حکایات بوالفضل» (یا «بوالفضلیات») به مجموعه ای از حکایتها و داستانهای اخلاقی-عرفانی اشاره دارد که منسوب به بوالفضل بلخی، شاعر و عارف ایرانی قرن چهارم هجری است. این حکایات اغلب در قالب مثنوی یا نثر ادبی نوشته شده اند و مفاهیم عمیقی از فلسفه، اخلاق، عرفان، و زندگی معنوی را در خود جای داده اند. بوالفضل بلخی از چهره های کمترشناخته شده ادبیات کلاسیک فارسی است، اما آثارش به ویژه در حوزه عرفان و اخلاق، تأثیر قابل توجهی بر ادبیات پس از خود گذاشته است.
دیدگاه خود را بنویسید