«هنوز زاز کاناپه استفاده میکنی؟»چه طور است با هم کار کنیم؟ تو به بیمارهایت توضیح بده که ریشه مشکلات شان کجاست و بعد من به آنها مشاوره می دهم.»متأسفانه هنوز هم میبینم که تصور مردم از روانکاوی امروزی نوعی فعالیت روشنفکرانه نسبتاً از مدافتاده و دستاویزی است برای آدمهای نوستالژیکی که دلشان می خواهد سالهای متمادی ناز و نوازش یا تشریح شوند در حالی که زندگیشان هیچ تغییری نمی کند. این پیش داوری سنگین قطعاً نتیجه بی شکیبایی عصر کنونی در مواجهه با نهادهای سنتی، غفلت از آنها و در عوض به کارگیری رویکردهای مدروزتر است.
دیدگاه خود را بنویسید