بندرت شخصیت هایی هستند که هم در زندگی زنده هستند و هم پس از مرگ حیات معنویشان در آثارشان ادامه دارد. داریوش شایگان در زندگی به معنای واقعی زنده بود به خاطرطبیعت وجودش و همچنان زنده و جاریست با حضورش در عرصه تفکر و اندیشهشایگان به روایت شایگان بیش از یک زندگینامه و فراتر از خاطرات است.با نشر این یادنامه به روایت زنده یاد طبیعت وجودش را جلوه گر میکنیم.
داریوش شایگان (زاده ۲۴ اردیبهشت ۱۳۱۳ - درگذشته ۲۶ اسفند ۱۳۹۷) یک فیلسوف، نویسنده و پژوهشگر ایرانی بود که به عنوان یکی از شخصیتهای برجسته در زمینههای فلسفه، فرهنگ و ادبیات شناخته میشود. او تحصیلات خود را در رشتههای فلسفه و ادبیات در دانشگاههای ایران و فرانسه ادامه داد.
شایگان به ویژه در زمینههای فلسفه شرق و غرب، فرهنگ و تمدن ایرانی، و نقد ادبی فعالیتهای زیادی انجام داد. او در آثار خود به بررسی مسائل اجتماعی، فرهنگی و سیاسی ایران و همچنین ارتباطات فرهنگی میان شرق و غرب پرداخته است.
از آثار او میتوان به کتابهایی چون «دیوانهی دربار»، «تاریخ اندیشه در ایران» و «تجربهی زیسته» اشاره کرد. شایگان همچنین به عنوان یک روشنفکر و منتقد اجتماعی شناخته میشود و در مباحثات فرهنگی و فلسفی شرکت کرده است.
داریوش شایگان به خاطر اندیشههای عمیق و تحلیلهای دقیقش در مورد فرهنگ و جامعه ایرانی، مورد احترام بسیاری از پژوهشگران و علاقهمندان به فرهنگ و فلسفه قرار دارد. او تأثیر زیادی بر نسلهای مختلف اندیشمندان و نویسندگان ایرانی داشته است.
دیدگاه خود را بنویسید