کتاب شبدر سیاه: شوالیه‌ های جادوگر | یوکی تاباتا (مانگا)

مانگا، نوعی از رمان و داستان به صورت کمیک و گرافیکی است که از مبدا کشور ژاپن نشات گرفته‌ است. بیشتر مانگاها مطابق با سبک توسعه یافته‌ در ژاپن در اواخر قرن نوزدهم هستند، و در هنر ژاپنی فرم روایت داستان در مانگا دارای پیشینه تاریخی طولانی است. اصطلاح مانگا در ژاپن برای اشاره به کمیک و کارتونیست استفاده می‌شود. از دهه ۱۹۵۰، مانگا به بخش فزاینده ای از صنعت نشر ژاپن تبدیل شده‌است.

کلمه مانگا را می‌توان به معنی «تصاویر طنزآمیز» ترجمه کرد، و مشخصهٔ بارز آن شخصیت‌های کارتونی هستند که اغلب دارای ویژگی‌های خاصی هستند که از دیگر کاراکترها متمایز می‌شوند. همانند اغراق بیش از حد در اندام‌های بدن که در اکثریت آن‌ها چشم‌های بزرگ به‌همراه دهان و بینی کوچک مشاهده می‌شود. و همچنین معمولاً دارای موهایی با رنگ‌های غیرطبیعی هستند. جالب محبوبیتی است که این شخصیت‌ها بین مردم پیدا کرده‌اند بطوری که بیشتر انتشارات ژاپن اختصاص به مجلات کمیک استریپ پیدا کرده‌اند. و مانگا توسط بسیاری از مردم کشور ژاپن خوانده‌ می‌شود و محدود به طیف خاصی از اجتماع ژاپن نمی‌شود.

سبک بصری منحصر به فرد مانگا و توانایی داستان‌گویی به شیوه‌ای هنرمندانه، آن را به یکی از محبوب‌ترین شکل‌های داستان‌گویی امروزی تبدیل کرده است که ارتباط نزدیکی با فرهنگ و جامعه ژاپن دارد و طیف وسیعی از موضوعات مانند عاشقانه، ورزش، علمی تخیلی، فانتزی، ترسناک و … را پوشش می دهد.

مانگاها ابتدا در مجله چاپ می‌شدند، ولی بعدها به خاطر محبوبیت قابل توجهی که پیدا کردند به صورت کتاب (Tankōbon) درآمدند. به علت محدودیت زمانی، کاهش هزینه‌ چاپ یا دلایل هنری (چون از نظر برخی، رنگ آمیزی می‌تواند تأثیر آثار هنری را کاهش دهد)، اغلب مانگاها به صورت سیاه و سفید چاپ می‌شوند. در ژاپن، معمولاً مانگاها در مجلات بزرگ به صورت سریالی منتشر می‌شود مثلاً به ازای هر شماره مجله، یک قسمت از مانگا ارائه می‌شود.