فلسفۀ وجودی قانون، عقلانی کردن رفتارها، آگاهی‌بخشی، تضمین حق‌ها، دفاع از آزادی‌ها، ایجاد نظم و تحقق عدالت است. هر شهروندی برای نیل به حق و حقوق خود در جامعه، به وجود قوانین امید می‌بندد. فهم قانون توسط مخاطبان آن، تحقق این مهم را تسهیل می‌نماید. قوانین توسط زبان هستی می‌یابند، پس نحوۀ به کاربردن اصول و قواعد زبانشناسی در قانون‌نویسی امری حساس و مهم است. بنابراین لازم است بدانیم که مخاطبِ قانون چه کسانی هستند؟ چه افرادی باید قانون را بنگارند؟ دلیل نامفهومی زبان قوانین چیست؟ آیا ابهام در قانون مفید است یا مضر؟
از نظر نویسنده تمامی شهروندان، باسواد و کم‌سواد، حق دارند متن قوانین، رأی دادگاه، قرارداد بانک‌ها، اسناد و تعهدات دفترخانه‌های رسمی، سند ازدواج، دادخواست و لایحه و هر متنی که در رابطه با حق و تکلیف آن‌ها باشد را به‌آسانی فهم کنند. باید بدانیم که پیچیده و دشوارنویسی هنر نیست؛ هنر آن است که ساده و قابل فهم بنگاریم. در این کتاب فارغ از رابطه و کاربرد زبان و قانون با یکدیگر، به نقد زبانی قانون از لحاظ نگارشی پرداخته شده و بر حق شهروندان در فهم قانون تأکید شده است. این پژوهش برای همۀ افراد با هر رشته و تحصیلاتی، ساده و قابل فهم بوده و برای قانون‌گذاران، قانون‌نگاران، قضات، وکلا، دانشجویان و پژوهشگران کاربردی است.
دیدگاه خود را بنویسید