کتاب رونی کلمن (داستان باور نکردنی من)

معرفی کتاب رونی کلمن ! داستان باور نکردنی من

داستان باور نکردنی بزرگترین بدنسازی که دنیا تاکنون به خود شناخته است! کتاب آره رفیق! داستان باور نکردنی من روایت زندگی ستاره بدنسازی جهان، رونی کلمن از زبان خودش است. او درباره اینکه چگونه موانع را از سر راهش برداشته، سختی‌ها را پشت سر گذاشته و اینکه به تمام خواسته‌هایش در زندگی رسیده، نوشته است.

کتاب آره رفیق! داستان باورنکردنی من (Yeah Buddy! My Incredible Story) درباره شخصی است که خستگی و تسلیم شدن برایش معنایی ندارد. رونی کلمن یکی از موفق‌ترین انسان‌های تاریخ است. او در این کتاب که زندگی‌نامه خودش است از تولد در شرایط اقتصادی نه چندان مناسب تا قهرمانی‌اش در معتبرترین رقابت بدنسازی جهان می‌گوید و درس‌های مهمی از زندگی شخصی و حرفه‌ای خود آموزش می‌دهد. او در کتاب حاضر به جنبه‌های مختلفی از زندگی شخصی، شغلی و ورزشی خود به عنوان یک بدنساز حرفه‌ای پرداخته است و روش‌های تمرینی، رژیم‌های غذایی و نکات قابل توجهی را درباره این ورزش شرح داده است.

در دنیای حرفه‌ای پرورش اندام، نام رونی کلمن به ‌تنهایی می‌‌درخشد. تاکنون ورزشکاری نبوده است که از نظر فیزیکی بتواند و یا بخواهد که این ورزش را فراتر از محدوده انتظارات انسان ببرد. رونی به حدی آن را فراتر برده است که شاید این ورزش دیگر شاهد همچین پدیده‌ای نباشد. رونی کلمن شخصی است که پرورش اندام را معنا می‌‌کند. از آن مهم‌تر، شخصی است که عشق را معنا می‌‌کند؛ نه عشق به یک شخص دیگر و نه عشق به یک‌ چیز مادی، بلکه عشق به یک فعالیت را. کلمن کسی است که پس از پشت سر گذاشتن بیش از 12 عمل جراحی سنگین و نشستن روی ویلچر، بازهم به باشگاه می‌‌رود و تمرین می‌‌کند. او حتی شب قبل از عمل‌های جراحی نیز، تمرین را کنار نگذاشته است. از نظر او تحمل همه‌ سختی‌ها، ارزش 8 دوره قهرمانی در مستر المپیا را داشته است. او شایسته لقب «پادشاه» است.

در ستایش از رونی کلمن:

- رونی کلمن، الگوی من بود و کسی بود که همواره او را تحسین می‌کردم. رونی به ‌سختی تمرین می‌کرد. او فردی بسیار فروتن بود و من احترام زیادی برای او قائل بودم. (جی کاتلر، قهرمان 4 دوره مستر المپیا)

- رونی تبدیل به یک بعد کاملاً جدید شد. باورکردنی نبود. او به بدن‌سازان نشان داد که یک‌گونه دیگر از سایز و تناسب وجود دارد. (آرنولد شوارتزنگر، قهرمان 7 دوره مستر المپیا)

- رونی کلمن مانند یک بیگانه فضایی به نظر می‌رسید. کسی نبود که بتوان او را با رونی مقایسه کرد. هیچ‌کس آن ویژگی را نداشت. (کای گرین، قهرمان 3 دوره آرنولد کلاسیک)

- در دنیای حرفه‌ای پرورش اندام، نام رونی کلمن به‌تنهایی می‌درخشد. تاکنون ورزشکاری نبوده است که از نظر فیزیکی بتواند و یا بخواهد که این ورزش را فراتر از محدوده انتظارات انسان ببرد. رونی به حدی آن را فراتر برد که شاید این ورزش دیگر شاهد چنین چیزی نباشد. (لی هنی، قهرمان 8 دوره مستر المپیا)

اگر به خواندن زندگی‌نامه افراد بزرگ و موفق علاقه دارید و از راه و رسم آن‌ها در زندگی خود الهام می‌گیرید، مطالعه کتاب آره رفیق! داستان باورنکردنی من به شما توصیه می‌شود. هم‌چنین اگر از علاقه‌مندان به دنیای ورزش و پرورش اندام هستید، مطالعه این کتاب را از دست ندهید.

جملات برگزیده کتاب آره رفیق! داستان باورنکردنی من:

- نظم اولیه، نه ‌تنها مسیر موفقیتی که بعداً در زندگی‌ام به آن می‌‌رسیدم را برایم هموار کرد، بلکه به من کمک کرد تا ارزش سخت کار کردن، امرار معاش کردن، سرسخت بودن، قانع بودن و اینکه هیچ‌وقت در مورد هیچ‌چیز شکایت نکنم را درک کنم.

- به نظر من، یکی از مهم‌ترین بخش‌های زندگی، درک این است که شما واقعاً چه کسی هستید و می‌‌خواهید با زندگی خود چه‌کار کنید. همه ما با یک هدف و دلیلی خاص برای زندگی، متولد شده‌ایم. من به شخصه معتقد هستم که این دلیل توسط خداوند، انتخاب و به ما داده شده است. ولی درک آن آسان نیست؛ واقعاً به شما بستگی دارد که نشانه‌ها را ببینید و آن‌ها را برای خودتان تفسیر کنید.

- همه در برخی از لحظات زندگی خود، با مشکلاتی مواجه می‌‌شوند. این یک حقیقت است. قرار نیست که شما همیشه برنده باشید. مهم نیست که چقدر همه‌ چیز خوب پیش می‌‌رود؛ بالاخره روزی با یک بحران روبه‌رو خواهید شد. روز‌های خوب بدون روز‌های بد، هیچ مفهومی ندارند و از زندگی برای قرار دادن آن‌ها در مسیر من، تشکر می‌‌کنم. من بدون آن سختی‌ها، هیچ‌چیز نبودم.

- انگیزه، ‌بخش بزرگی از تمرین به‌حساب می‌‌آید، ولی همه‌چیز نیست. انگیزه می‌‌تواند در واداشتن شما به آغاز و عبور از برخی موانع، مفید باشد. بااین‌حال، تنها عاملی که در ثابت‌قدم بودن در تمرین و یا در هر فعالیت دیگری از زندگی، به شما کمک می‌‌کند، نظم است.

- قدردانی به این معناست که از داشته‌های خود مطلع باشید و به خاطر داشتن آن‌ها، شکرگزار باشید. این یکی از مهم‌ترین و بزرگ‌ترین ملاک افراد خوشحال هست، زیرا ذهنیت شما را از «چه چیزی در زندگی من کم است؟» به «چقدر خوشبخت هستم که این را دارم.»، تغییر خواهد داد.

بخش هایی از متن کتاب . . .

از لحظه‌ای که اولین دستمزد خود را از فروشگاه دریافت کردم، علاقه شدیدی به پول پیدا کردم. عاشق کار کردن و درآوردن مقدار زیادی پول بودم. البته آقای اندرسون فقط می‌‌توانست 25 سنت به من بدهد و من نیز تنها یکی دو ساعت در فروشگاه او صرف می‌‌کردم. پس نیاز داشتم که کاری دیگری در کنار آن پیدا کنم.

به یاد دارم که حدود شش ساعت در روز را در مدرسه می‌‌گذراندم، حدوداً هشت ساعت می‌‌خوابیدم، دو ساعت در فروشگاه کار می‌کردم، تقریباً روزی یک یا دو ساعت بسکتبال بازی می‌کردم، یک ساعت به انجام تکالیف خود می‌پرداختم و دو ساعت نیز با خانواده وقت می‌گذراندم. این بدان معنا بود که حدوداً سه یا چهار ساعت وقت اضافه در روز داشتم و می‌توانستم به‌منظور کسب درآمد بیشتر، کار دیگری پیدا کنم.

همین کار را کردم. کمی بعد، من کار‌های مختلف را برای افراد مختلف انجام می‌دادم. اطراف شهر گردش می‌کردم و هرکاری که می‌توانستم، انجام می‌دادم. چمن‌ها را می‌زدم، کار‌های مربوط به حیاط خانه‌ها را انجام می‌دادم، در بازی‌های بسکتبال بین دانشگاهی امتیاز‌ها را شمارش می‌کردم، زمان را می‌گرفتم و خطا‌ها را اعلام می‌کردم -به تنهایی کار سه نفر را انجام می‌دادم- و خلاصه هر کاری که پول به همراه داشت را انجام می‌دادم.

هر پولی که در می‌آوردم را با لذت خرج می‌کردم. برای خودم خوراکی، لباس، اسباب بازی، کتاب‌های مصور و هر چیزی که می‌خواستم می‌خریدم. پولی که در می‌آوردم، از میزانی که می‌توانستم خرج کنم، بیشتر بود و این روندی بود که در طول زندگی من امتداد یافت.

می‌دانم بعضی از مردم ممکن است فکر کنند که این برنامه، کمی برای یک پسربچه به سن من، سنگین بوده است، ولی من واقعاً عاشق آن بودم. آن‌قدر عاشقش بودم که حتی یک روز هم در کار یا مدرسه، غیبت نکردم. درواقع، هر سال بهترین آمار حضور را داشتم و با نمرات خوبم، باعث سربلندی بودم. عاشق سر کار رفتن، کار کردن و پول درآوردن بودم و یک روز نتیجه آن را می‌دیدم.