کلیات دیوان شمس تبریزی | قابدار

💎 ویژگی‌های برجسته کتاب «کلیات شمس تبریزی»

1. زبان عشق و شوریدگی: زبان شمس، زبانی است از جنس جنون عشق، زبانی که منطق را در خود غرق می‌کند و جز ندای دل را نمی‌شنود. در این اشعار، سخن از وصل و فراق یار، از مستی و بیخودی، از فنا شدن در معشوق و بقا یافتن در اوست. هر غزل، دریچه‌ای است به سوی تجربه‌ی بی‌واسطه‌ی عشق الهی.
   • “گر تو این درد را دوا نامی نهی/ من دوای دردم از او می‌کشم”
   • “مرا در این عالم جان گر هست، از اوست/ که اوست جان جانم، اوست جهانم”
2. سمفونی عرفانی: مولانا در این دیوان، نغمه‌های گوناگونی سر می‌دهد. گاه شوریده‌وار می‌خواند، گاه با عرفان نظری به سخن می‌آید، گاهی به جدال با نفس می‌پردازد و گاهی با لحنی شاد و ترانه مانند، به وجد می‌آید. این تنوع لحن و مضمون، کلیات شمس را به یک سمفونی کامل بدل کرده است که هر بخشی از آن، احساسی متفاوت را در شنونده برمی‌انگیزد.
3. استفاده از زبان سمبولیک و استعاری: مولانا استاد به کارگیری نمادها و استعاره‌هاست. خورشید (شمس)، شراب (عشق الهی)، جام (تجلی یار)، میخانه (مقام اتحاد با حق)، رقص سماع (ذکر و ذکرآوری)، و بسیاری از این نمادها، کلیدهایی برای ورود به دنیای شگرف عرفانی او هستند.
4. قدرت جذب و دگرگونی: آنچه کلیات شمس را منحصر به فرد می‌کند، توانایی آن در نفوذ به عمق جان شنونده و خواننده است. این اشعار نه تنها یک اثر ادبی، بلکه یک “حال” عرفانی هستند که قابلیت دگرگون کردن روح و جان را دارند. خواندن یا شنیدن این اشعار، تجربه‌ای معنوی است که می‌تواند فرد را به جستجوی حقیقت و عشق رهنمون سازد.
5. جلوه‌ای از وحدت وجود: در تار و پود اشعار شمس، پیام وحدت وجود و یگانگی هستی به چشم می‌خورد. مولانا با بیان اینکه “من و تو” و “او” همه یکی هستیم، در آستانه‌ی دریای بیکران معرفت قرار می‌گیرد و این وحدت را در قالب اشعار خود متجلی می‌سازد.
   • “ما زِ بی‌کانیم و کان ما همین است/ آفتابِ ما همان در آسمان است”

✨ دیوان شمس تبریزی، میراثی است زنده از اندیشه‌ی عرفانی و عشق بی‌حد مولانا. این دیوان، گواه آن است که چگونه یک ملاقات می‌تواند مسیر زندگی یک انسان را دگرگون کند و چگونه زبان شعر می‌تواند پل ارتباطی باشد میان زمین و آسمان، میان تن و جان، و میان انسان و معشوق ازلی. خواندن یا شنیدن هر بیتی از آن، دعوتی است به سفری درونی، سفری به سوی خود و به سوی حقیقتی که در پس پرده‌ی وجود نهفته است. این گنجینه‌ی ادب پارسی، همچون نامش، "شمس"ی است که بر تاریکی‌های جان می‌تابد و روشنی می‌بخشد. ☀️✨