کتاب دیوان حافظ شامل تمامی اشعار منتسب به خواجه شمسُ‌الدّینْ محمّدِ بن بهاءُالدّینْ محمّدْ حافظِ شیرازی به اختصار ((حافظ)) است که از او به جای مانده است. این کتاب نخستین بار به طور رسمی در فاصله سال های 1200 تا 1206 هجری قمری چاپ شده است. اولین کسی که اشعار حافظ را گردآوری کرد محمد گلندام بود. دخل و تصرف در اشعار حافظ زیاد رخ داده و در هر نسخه می بینیم که تعداد اشعار متفاوت است. مضامین اشعار پیرامون اوضاع زمان خویش، حکمت و مسائل عرفانی می باشد.دیوان حافظ شامل غزلیات، قصاید، مثنوی ها، قطعات و رباعیات است. قصاید حافظ تعداد بسیار اندکی است و از آن جایی که برخی قصاید او از نظر ساختار به غزل نیز شباهت داشته در برخی نسخ، قصاید در شمار غزلیات چاپ شده است. عمده ترین اشعار حافظ مربوط به غزلیات اوست که در حدود 500 غزل در دیوان او وجود دارد.اشعار حافظ، آشنا ترین اشعار برای عوام و خواص است و در خانه ی هر ایرانی اگر کتاب شعری وجود داشته باشد آن کتاب به احتمال فراوان دیوان حافظ است.
