«من شدن: خاطرات یک روانپزشک» زندگی‌نامه اروین د. یالوم به روایت خودش است. وی که یک درمانگر حرفه‌ای است و همیشه به واکاوی زندگی دیگران پرداخته، این بار شخصیت و زندگی خودش را مورد واکاوی قرار داده و جنبه‌های عمیق زندگی‌اش را با دیگران به اشتراک گذاشته است. کتاب حاضر در ایران با نام‌های دیگری همچون «شدم آنکه هستم»، «چگونه پروانه شدم»، «من چگونه اروین یالوم شدم»، «آنگه که خود را یافتم» و ... توسط ناشران مختلف منتشر شده است .
در این کتاب یالوم از کارهای بسیار مهمش در روان‌درمانی‌های گروهی و از اینکه چگونه توانست عنوان بهترین مجری روان‌درمانی اگزیستانسیال را کسب کند، سخن می‌گوید. او به این نکته اذعان می‌کند که برای نوشتن کتاب‌های معروفش مثل «وقتی نیچه گریست» و «دژخیم عشق» که آمیزه‌ای از روانشناسی و فلسفه هستند، از چه چیزهایی الهام گرفته است.
کتاب من شدن با در هم آمیختن خاطرات یالوم با بیمارانش و قصه‌های شخصی آنان، شما را با روش درمانی او و روند نوشتن و زندگی شخصی‌اش آشنا می‌کند. او مانند بعضی از روانکاوان دیگر نیست که مراجعانش را به چشم یک سوژه ببیند که باید با دستکش با آن‌ها روبه‌رو شود. وی پایه‌گذار مکتب روان‌درمانی وجودی است که ریشه در فلسفه اگزیستانسیالیسم دارد.
اروین یالوم به همراه هم‌فکرانش ریشه تمام درد و رنج انسان را در اضطراب‌ها و هراس‌های وجودی می‌دانست. پاسخ به این سوالات که من کیستم؟ مرگ چیست؟ دلیل آمدنم به این دنیا چیست؟ چه وظیفه‌ای در این دنیا دارم؟ و سؤالاتی از این قبیل.
او با این باور که مسئله اصلی انسان «بودن» است، شروع به نوشتن کتاب‌های روان‌درمانگرانه کرد. اینگونه بیمار با مطالعه این دست کتاب‌ها به فکر فرو می‌رفت و به درد و رنج‌های خود می‌اندیشید و حتی در مسیر درمان قرار می‌گرفت.
دیدگاه خود را بنویسید