اشاره به شب یلدا در شاهنامه فرودسی

شب یلدا در شاهنامه

جشن دانشی و کهن چله از دیرباز در میان ایرانیان روان بوده و هست و همه ساله با شکوه بسیار در میان خانواده های ایرانی برپا می شود. فردوسی بزرگ نیز به آیین های ایران زمین وابستگی بسیار داشته و در پاس داشت این جشن ها و آیین ها می کوشیده است.

در شاهنامه فردوسی هم به شب یلدا اشاره ای شده است. فردوسی در پایان داستان پادشاهی اورمزد پس از آنکه از گذرا بودن جهان سخن می گوید، به شب یلدا اشاره می کند و از مخاطب شعرش می خواهد این روز را گرامی بدارد.

در شاهنامه فردوسی که براساس نسخه چاپ مسکو  می‌خوانیم:

چنین بود تا بود گردان سپهر

گهی پر ز درد و گهی پر ز مهر

تو گر باهشی مشمر او را به دوست

کجا دست یابد بدردت پوست !

شب اورمزد آمد از ماه دی

ز گفتن بیاسای و بردار می

* “کجا” در مصرع چهارم به معنی ” که ” می باشد

* شب اورمزد = اورمزد یا هرمزد نام نخستین روز ماه در ایران باستان است .شب نخستین روز از ماه دی = شب چله )