مانا کیا دانشیار دپارتمان مطالعات خاورمیانه، آسیای جنوبی و آفریقا در دانشگاه کلمبیاست. آثار پژوهشی او تاریخ فرهنگی، اجتماعی و اندیشه در آسیای مرکزی، غربی و جنوبی در دوران مدرن را در بر می گیرد. کیا می گوید اصلی ترین پرسشی که او را به نوشتن خودهای فارسی خو سوق داده این بوده است که اگر بتوانیم از فراسوی چارچوب های ناسیونالیستی و تقلیل گرایانهٔ کنونی به گذشته بنگریم، چه تاریخ ها، جهان های معنایی، پیوند ها و تقسیم بندی هایی را در برابر خود می یابیم. او به خوبی آگاه است که چنین پرسشی ممکن است ما را در خطر رمانتیزه کردن نوعی جهان شهرگرایی پیشامدرن قرار دهد؛ یعنی تصور پهنه ای یکپارچه که مرزهای ناسیونالیسم مدرن آن را از هم جدا نکرده بود. با این حال، به اعتقاد او، درک وجوه اشتراک میان بخش های بزرگی از آسیا، حتی برای رسیدن به فهمی حقیقتاً تاریخی از وجوه تمایز میان آن ها، ضروری است.