اکهارت تول مینویسد هر اعتیادی با درد شروع میشود و با درد پایان می یابد. اعتیاد هر نوع رفتاری مرتبط یا نامرتبط با مواد است که لذت یا رهایی موقتی به همراه دارد، رفتاری که فرد ولع دارد اما علی رغم عواقب منفی در پایان دادن به آن ناتوان است. همان طور که هزاران سال پیش بودا اشاره کرد تقریباً هر لذت انسانی می تواند شبیه به اعتیاد شود. برخی مرتاضان و برهمنها به حضور در مراسم هایی مثل رقص، آواز موسیقی نمایش شرح و از برخوانی موسیقی دستی سنج و دهل و نمایشهای تخیلی معتاد باقی میمانند و غیره نکته مهم این است که هیچ یک از این رفتارها به خودی خود الزاماً اعتیاد آور نیستند بلکه رابطه ما با آنها است که آن را اعتیاد تعریف میکند برای مثال فرد میتواند به عنوان یک عمل خلاقانه و حتی عبادت مذهبی برقصد یا آواز بخواند یا همان طور که یکی از نویسندگان این کتاب ولری مینویسد: «هنگامی که واقعه ای تروماتیک در زندگی ام رخ داد بیرون رفتم و تمام شب بدون مشروبات الكلى رقصيدم اعتیاد زمانی اتفاق می افتد که یک فعالیت به عنوان وسیله ای برای فرار از تجارب پریشانی مورد استفاده قرار میگیرد.