معرفی کتاب قلعه الموت, سرگذشت حسن صباح و پیروانش نوشته ویلادیمیر بارتول : الموت یا همان " قلعه الموت" شاهکاری است از ولادیمیر بارتول، نویسنده اسلونیایی-ایتالیایی که سالهای طولانی از نگاه شیفتگان آثار برجسته ادبی جهان پنهان مانده بود و دنیای غرب از آن هیچ گونه شناختی نداشت. این رمان به داستان حسن صباح و فرقه حشاشین می‌پردازد. کتاب در سال ۱۹۸۸ توسط یک ناشر فرانسوی مورد استقبال قرارگرفت و آن را به زبان فرانسه ترجمه کرد. این کتاب حال و هوای ایران را در سده یازده میلادی نشان می‌دهد که در آن روزها به همت مردان جسور خود بر امپراتوری قدرتمند ترکها مسلط شده‌است. این کتاب به شدت به علاقه مندان کتاب های تاریخی به خصوصتاریخ ایران پیشنهاد می شود .
ولادیمیر بارتول نوشتن این رمان را از اوایل دهه سی زمانی که در پاریس اقامت داشت آغاز نمود. او در آنجا با منتقد ادبی لهستانی جوزف ویدمار ملاقات نمود و در آنجا با داستان قلعه الموت و حسن صباح آشنا گردید. انگیزه دیگر نوشتن این کتاب قتل پادشاه یوگسلاوی الکساندر اول بوده که به ادعای دوست فاشیست ایتالیا، توسط ملی گرایان تندروی بلغاری صورت گرفت. از این رو وقتی نخستین نسخه کتاب چاپ گردید، به صورت کنایه‌ای به موسولینی اهدا گردید.
این رمان تا سال ۲۰۰۴ به انگلیسی ترجمه نشده بود و پیش از آن به ۱۸ زبان از جمله زبان چکسلواکی (۱۹۴۶)، صربی (۱۹۵۴)، فرانسوی (۱۹۸۸)، اسپانیولی (۱۹۸۹)، ایتالیایی (۱۹۸۹)، آلمانی (۱۹۹۲)، ترکی و پارسی (۱۹۹۲)، عربی، یونانی، کره‌ای ترجمه گردید. ترجمه‌های اخیر این اثر به زبانهای عبری (۲۰۰۳)، مجارستانی (۲۰۰۵) و فنلاندی (۲۰۰۸) بوده‌است.
در رمان الموت، نویسنده ولادیمیر بارتول، حسن صباح و فداییان و حوریان باغ بهشتی الموت را چنان ماهرانه به زمان حال آورده که حوادث تاریخی بسیار کمرنگ به نظر می‌رسد، گویی این اتفاقات درفضای بریده از زمان تاریخی حسن صباح روی داده است.
آشنایی با نویسنده کتاب ولادیمیر بارتول (Vladimir Bartol)
ولادیمیر بارتول(۱۹۰۳–۱۹۶۷) نویسنده اسلونیایی‌تبار اهل ایتالیا بود.
یکی از بهترین آثار ولادیمیر بارتون رمانی هست تحت عنوان الموت که شناخته شده‌ترین محصول ادبی اسلوونی است. ولادیمیر بارتول پس از پایان تحصیلات دانشگاهی آثار فریدریش نیچه فیلسوف شهیر آلمانی را به زبان مادری اش ترجمه نمود و از طرفداران فروید روانشناس پرآوازه اتریشی به شمار می‌رفت. شایستگی‌های بارتول، نویسنده‌ای که همراه با نظام‌های دیکتاتوری و استبدادی، آنهم از هر نوع چپگرا و راستگرای آن در ستیز بود، سرانجام در سالهای واپسین زندگی اش مورد توجه گردانندگان محافل ادبی اسلوونی قرار گرفت، به طوری که در سال ۱۹۶۰ به عنوان رئیس اتحادیه نویسندگان یوگسلاوی سابق برگزیده شد. با این وصف رمان الموت در سال ۱۹۸۸ یعنی ۲۱ سال پس از مرگ وی از سوی یکی از ناشران فرانسوی مورد استقبال قرار گرفت تا جایی که ناشر مزبور با ترجمه این اثر به زبان فرانسوی موجب شناخت نویسنده ناشناس آن برای جهان غرب گردید؛ و به دنبال این اقدام همه آثار ولادیمیر بارتول یکی پس از دیگری به زبانهای گوناگون ترجمه گردید.
دیدگاه خود را بنویسید