کتاب اصل و نسب و دینهای ایرانیان باستان

زن در اوستا و سنسکریت به لقب “ریته سیه بانو” یا اشه بانو خوانده شده، که به معنی دارنده فروغ راستی و پارسایی است. امروزه واژه اولی در زبان فارسی حذف شده و فقط #بانو که به معنی فروغ و روشنایی است برای زنان به کار می‌بریم. کلمه #مادر در اوستا و #سنسکریت “ماتری” است که به معنی پرورش دهنده می‌باشد … زن در ایران باستان با مرد در همه اجتماعات و مراسم دینی شرکت می‌کرد. در خانه آزادی اقتصادی داشت و بر خانواده خود نفوذ زیادی اعمال می‌کرد.

زن می توانست به وکالت از طرف شوهر، دعوایی را تعقیب کند و به امورش رسیدگی نماید. به عنوان شاهد، زن می توانست مثل یک مرد در دادگاه شهادت دهد و حتی بر کرسی قضاوت بنشیند … تاریخ باستانی ایران دارای جنبه‌های پر اهمیتی همچون ادیان باستانی، خاستگاه و نژاد ایرانیان، مراسم و جشن‌های کهن و … بوده که نیازمند بررسی و تحقیق بسیاری می باشد. محققان ایرانی و غیر ایرانی، در این زمینه آثار ارزشمندی را برجای گذاشته‌اند. یکی از این محققین نامی ایرانی روانشاد دکتر #عبدالعظیم_رضایی می‌باشد که آثار مهمی را در زمینه تاریخ و فرهنگ ایران باستان به رشته تحریر درآورده‌اند که پیشتر برخی از آنها را معرفی نمودیم. کتاب دیگر ایشان با عنوان #اصل_و_نسب_و_دین_های_ایرانیان_باستان از جمله آثاری می باشد که می‌تواند منبع بسیار مناسبی در جهت تحقیق درباره خاستگاه ایرانیان و #ادیان ایرانی به شمار بیاید. بخش نخستین کتاب، به موضوعاتی چون ایران در ازمنه کهن، نسب ایرانیان، ریشه کلمه ایران در اوستا، زبان_پهلوی و … اشاره دارد. بخش دوم شرحی است مفصل به تاریخ، فلسفه، مراسم، اعتقادات، تعالیم ادیانی کهن ایران زمین. این ادیان عبارتند از: زروانی، میترائیسم ، مزداپرستی، #بودایی ، مانوی و مزدکی. این بخش بسیار مفصل بوده و پاسخگوی حجم بالایی از سوالات محققان خواهد بود. بخش سوم اختصاص به ادیان بین‌النهرین و تاریخچه و تاثیرات آن در ایران دارد. این ادیان نیز عبارتند از یهودیت، مسیحیت و صابئین مندایی. بخش چهارم کتاب به جشن‌ها و مراسم ایرانیان باستان اشاره دارد. گاهنبارها، نوروز ، چهارشنبه سوری، سیزدهمین روز عید، جشن های ماهیانه، #جشن_سده ، پنجه های بزرگ و کوچک و … از جمله موارد مورد بحث در این بخش می‌باشند.