کتاب درک سازوکارهای پول | رابرت پی مورفی

این کتاب سعی دارد تا مرجعی برای همه خوانندگان باشد، چه آنها که «اتریشی» هستند و چه سایرین (به همین دلیل، در هر قسمتی که امکانش بود داده‌هایی از منابع مرتبط با فدرال رزرو آورده شده و منبعشان ذکر شده است.). مطمئنا آن دسته از خوانندگانی که علاقه‌مند به بررسی دقیق‌تر نظریه و تاریخچه بانکداری مرکزی از منظر اتریشی هستند، می‌بایست دنبال کردن این موضوع را با آثار اصلی موری راتبارد شروع کنند. کتاب «سازوکارهای پول مدرن» از فدرال رزرو شیکاگو نیز راهنمای مفیدی است. این کتاب جایگزینی برای مطالعه دقیق‌تر آثار راتبارد و دیگران نیست.

اما علی‌رغم وجود چنین آثار مختلف «کلاسیک» درباره پول و بانکداری، مشکلشان این است که خواندنشان دشوار است، مخصوصا با توجه به آنکه ما در دوران شبکه‌های اجتماعی و تمرکز کم و حواس‌پرتی‌های زیاد هستیم. در دوران امروز که سیاست تسهیل کمی(QE) در سراسر دنیا توسط بانک‌های مرکزی  پس از بحران ۲۰۰۸ اجرا شده است، موجب گردیده تا این مسائل برای همگان مهم و ضروری شود.

بحث درباره QE و TARP (امداد دارایی‌های آشفته) وقتی که بسیاری از تحلیلگران واقعا تفاوت بین اعطای یک وام و اصلاح ساختار سرمایه شرکت را ندانند، بسیار سخت خواهد شد و همچنین، ارزیابی ضرورت و حکمت عملیات‌های فدرال رزرو در بازار ریپو کار دشواری خواهد بود وقتی اکثر مردم اصلا نمی‌دانند که بازار ریپو چیست. این کتاب تلاش می‌کند تا با ارائه یک محتوای آموزشی خلاصه درباره نظریه و تاریخچه در حد ضرورت، این خلاء را پر کرده و درعین حال ارتباط این مباحث را با رویدادهای جاری نشان دهد.

در آخر آنکه، این کتاب به برخی چالش‌هایی که رویکرد کتب متعارف با آنها چندین سال است که مواجه است می‌پردازد. برای مثال، آیا درست است که بانک‌های تجاری برای آنکه بتوانند وام‌های جدیدی عرضه کنند، می‌بایست منتظر سپرده‌های جدید باشند یا در دنیای واقعی، موضوع طور دیگریست؟ چرا همانطور که برخی اقتصاددانان درباره‌اش نگران بودند (از جمله نویسنده همین کتاب!) قیمت‌های مصرف‌کننده پس از شروع  برنامه‌های QE شدیدا افزایش نیافتند؟ و چگونه می‌توان روایت اقتصاددانان جریان اصلی درباره ظهور پول از دل وضعیت مبادله کالا به کالا را (اگر واقعا چنین باشد) به رمزارزهایی مانند بیت‌کوین نیز تعمیم داد؟ گرچه این کتاب رویکردش بیان ضروریات بطور خلاصه است، اما پاسخ‌های قطعی به این مناقشات نمی‌دهد، بلکه بدنبال آنست که این اختلاف نظرها را حداقل شفاف کند تا خوانندگان بتوانند به درک خود از مسائل برسند.