کتاب پیش از آنکه قهوه ات سرد شود | جلد پنجم (پیش از زوال مهربانی)

در یکی از محله های شلوغ توکیو در زیرزمینی کافه ای بخصوص وجود دارد که میتواند انسانها را به سفر در زمان ببرد؛ اما تحت شرایطی خاص نمی توانید هر کسی را که دوست داشته باشید. ببینید؛ قادر به تغییر زمان حال نخواهید بود؛ باید روی صندلی بخصوصی بنشینید و در طول سفرتان اجازه ندارید از جایتان بلند شوید. محدودیت دیگری هم وجود دارد که در حقیقت مهمترین آن است پیش از سرد شدن قهوه تان باید حرف هایتان را بزنید و به زمان حال برگردید؛ در غیر این صورت سرنوشت خوبی در انتظارتان نخواهد بود. دوستت دارم خوشحالم که با تو آشنا شدم. خوشحال بودم. این جملات کافی نیست این آخرین لحظه ماست. دیگر هرگز همدیگر را نخواهیم دید!
بدن بخار شده مگومی به آرامی بلند میشد.
هرگز فکر نمیکردم تو را از دست بدهم. خیلی ناگهانی بود هنوز نمی خواهم باورش کنم نمیتوانم باور کنم تو الان با من هستی اما وقتی به زمان حال برگردم، دیگر هرگز تو را نخواهم دید. چرا زندگی این قدر بی رحم است؟ بدون تو خیلی احساس تنهایی میکنم خیلی تنها هستم نمیر.....