کتاب حاضر سخنرانی فیلسوف سرشناس آلمانی «مارتین هایدگر» است که برای نخستین بار در 24 ژوئیه 1929 در دانشکده های دانشگاه فرایبورگ به عنوان سخنرانی افتتاحیه ارائه شد. این درس گفتار کوتاه، در عین حال که مضمون اصلی هستی و زمان را در بر دارد، از نخستین گام های هایدگر در راه چرخش فکری او نیز نشان دارد. هایدگر در جستجوی تفکری فراتر از متافیزیک است، تا به یاری آن ریشه و بنیاد متافیزیک، یعنی خود هستی، را منکشف کند. متافیزیک نخستین فلسفه است اما آخرین فلسفه نیست.مارتین هایدگر از بهترین فلاسفه شناخته شده آلمانی ها و اگزیستانسیالیسم است.. «مارتین هایدگر» از مهمترین و تأثیرگذارترین فیلسوفان قرن بیستم است.
متافیزیک شاخه ای از فلسفه است که به بررسی ماهیت بنیادی واقعیت، اصول اولیه هستی، هویت و تغییر، مکان و زمان، علیت، ضرورت و امکان می پردازد.این شامل سوالاتی در مورد ماهیت آگاهی و رابطه بین ذهن و ماده، بین جوهر و صفت، و بین بالقوه و فعلیت است. کلمه متافیزیک از دو کلمه یونانی گرفته شده است. گفته شده که این اصطلاح ممکن است توسط ویراستار قرن اول پس از میلاد ابداع شده باشد که منتخب کوچک مختلفی از آثار ارسطو را در رساله ای که اکنون با نام متافیزیک می شناسیم جمع آوری کرده است.
دیدگاه خود را بنویسید