کتاب قصه نویسی , محمدعلی جمالزاده

معرفی کتاب قصه نویسی اثر محمد علی جمال زاده

«علی دهباشی» در مقدمه این کتاب گرانسنگ می نویسد: اهمیت جمالزاده در تاریخ ادبیات معاصر ایران از ناحیه پیشروی و رهبری ادبی در داستان نویسی است. مقدمه وی بر کتاب «یکی بود یکی نبود» به منزله یک مانیفست یعنی بیانه ای ادبی است که به مکتب جدید نویسندگی در ایران رسمیت بخشیده است.

او در همین قسمت معتقد است؛ تاثیری که یکی بود یکی نبود در فارسی نویسی و قصه نویسی به جا گذاشت نام جمالزاده را همیشه زنده و پایدار کرده است

«سید محمدعلی جمالزاده اصفهانی» نویسنده و بنیانگذار داستان نویسی جدید ایرانی است. او ۲۳ دی ۱۲۷۰ در اصفهان متولد شد و ۱۰۶ سال بعد در ۱۷ آبان سال ۱۳۷۶ در ژنو سوییس چشم از جهان فروبست.

کتاب قصه نویسی جمالزاده در 570 صفحه اولین بار در سال ۱۳۷۸ در ۳هزار و ۳۳۰۰ نسخه از سوی انتشارات سخن و شهاب ثاقب، چاپ اول خورده و بعدها نیز چند نوبت دیگر چاپ شده است و نسخه حاضر در 615 صفحه توسط انتشارات علم منتشر و روانه بازار شده است. .

مقدمه نویسنده، به طریقه نویسندگی و داستانسرایی اختصاص دارد و در بخشی از همین بخش ابتدایی به «سهم دانشمندان فرنگ در ترویج ادبیات فارسی» و کوتاهی خود ایرانی ها در این رابطه پرداخته است.

پروفسور ادوارد بروان انگلیسی دوستدار ایران و ایرانیان است که گویا ۴۰ سال از عمرش را صرف نوشتن تاریخ ادبیات ایران ما کرده است! او در نامه ای به وزارت آموزش و پرورش آن زمان این ابیات را نوشته است:

«همی شرم دارم که پای ملخ را / به حضرت به شاه سلیمان فرستم / همی ترسم از ریشخند ریاحین / که خار مغیلان به بستان فرستم»

یا ایرانشناس روس تبار «مینورسکی» هم درباره ایران و ادبیاتش در سال ۱۹۵۵ میلادی خطاب به جمالزاده اصفهانی می گوید: اگر چه حقوق و ولادتم را نگاه می دارم ولی بیش از ۵۰ سال است که روزی نگذشته که فکر ایران نکرده و یا چند سطری درباره ایران نخوانده و یا ننوشته باشم.

جمالزاده نمونه های دیگری از این پیش دستی و پیشتازی دیگرانِ غیرایرانی در نوشتن تاریخ و تمدن و ادبیات ما در همین بخش آورده و از جوان ایرانی می خواهد خود قدم در راه بگذارد و گوی سبقت دیگر نویسی را از سایرین برباید.

بخش دوم کتاب اهمیت داستان و رمان را یادآور شده و معتقد است: این دو رکن اصلی ادبیات بیشتر ممالک دنیا را تشکیل می دهند و اگر با تحقیق و مطالعه و دلسوزی، ذوق و قدرت کافی همراه باشد می تواند منشا خدمت های بزرگی شود.

مرحوم جمالزاده در جای جای کتاب خود، ضمن بهره گرفتن از اشعار کهن و معاصر، ثمثیل ها و سخنان فرهیختگان نامی غرب و شرق، بخوبی از آیات نورانی قرآن و کلام اهل بیت نیز بهره گرفته و گاهی نیز اشاره ای به از سلاله سادات بودن خود نیز دارد.

اصالت اصفهانی او بی درنگ مایه مباهات و بالندگی است، اما جاهایی که یادکردی از سعدی و حافظ می کند به جوانان شیراز و دیار فارس توصیه هایی از سر دلسوزی دارد و می طلبد از آنها که قدر و قیمت شیراز و نامداران خفته در خاک پاکش را بدانند و قدم در مسیر توحیدی و ادبی آنان بگذارند.

اساس داستانسرایی از دید او دارای شش رکن است، که اول آن اندیشه و آخرینش نگارش داستان است و در این میان ذوق، دانش، تصور و صدالبته «موضوع» در این ارکان شش گانه جای گرفته اند.

.

مشاهده تمام کتاب های محمد علی جمازاده