کتاب در پس آینه | لیلی گلستان

 در دنیای ادبیات پرتره‌هایی غیررسمی از این دست بسیار رایج است. چه بسیار کتاب‌ها می‌توان درباره‌ی نویسندگانی چون کافکا، سارتر، نیچه، ریلکه و دیگران یافت که تنها از گذر روایت‌هایی نقل شده از نزدیکان آن‌ها گرد آمده است. در سنتِ ما اما این رسم هنوز چنان که باید انگار جا نیفتاده است. چه‌بسا نوعی پرده‌پوشی فرهنگی همراه با هراس از اعتراف و افشاگری، در کنار تعارفِ ایرانی همه و همه دست به دست یکدیگر داده تا این‌گونه روایت‌هاچنان که باید مجال ظهور پیدا نکند...

«در پسِ آینه» اما اتفاقی است که این رسم و عادت را وارونه می‌کند و ازقضا به سراغ یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان معاصر ادبیات می‌رود: محمود دولت‌آبادی. نویسنده‌ای که به معنای کلاسیکِ کلمه تنها با نوشته‌هایش در میان ما حاضر لوده. نه به سادگی تن به مصاحبه می‌دهد و نه مثل نویسندگان جوان‌تر  هویتی مجازی در شبکه‌های اجتماعی دارد. به همین خاطر است که زندگی خصوصی‌اش می‌تواند برای بسیاری جذاب باشد. خیلی‌ها می‌خواهند بدانند که در این هشتاد و چند سال به او چه گذشته و او در نظر نزدیکانش چه تصویری از خود ساخته؟

اما در این سوی کتاب نیز زنی نشسته که کم گفت‌وگو  نکرده است. چه وقتی که خودش سوال می‌پرسیده و چه وقتی که باید پاسخ ژورنالیست‌ها را می‌داده. لیلی گلستان آداب گفت‌وگو را می‌داند و می‌کوشد تا صمیمیت و اعتماد نزدیک‌ترین اعضای خانواده‌ی آقای نویسنده را جلب کند: همسر، دختر و دو پسر خانواده هریک با نقطه‌نظر متفاوت خودشان تلاش می‌کنند تا تصویری شفاف‌تر از شمایل نویسنده در درونی‌ترین لحظاتش به دست بدهند و از این گذر پازل شخصیت او را در پس‌زمینه‌هایی متفاوت، از ادبیات و سیاست گرفته تا جامعه و خانواده کامل کنند. این کتاب به ما نشان می‌دهد که زندگی کردن با یک هنرمند و نویسنده‌ی خلاق، با همه‌ی چالش‌های خاص او، دشواری‌ها و شیرینی‌های خاص خودش را هم دارد...