خلاصه داستان
راوی، پروفسور نیکولای استپانویچ، یکی از چهره‌های شناخته‌شده آکادمیک روسیه است که با بحران پیری، بیماری و احساس بیهودگی مواجه شده است. او با سردی روابط خانوادگی، فقدان شور زندگی، و از هم گسیختگی انگیزه‌ها روبه‌رو است. در خلال روایت، او درباره دانشجویانش، گذشته‌اش و وضعیت روحی رو‌به‌زوال خود می‌اندیشد و در نهایت، با حقیقت تلخ عبور آرام از زندگی بدون دست‌یابی به رضایت معنوی روبه‌رو می‌شود.
پیام و موضوع کتاب
اثر چخوف بازتابی است از تنهایی، گذر زمان، و جست‌وجوی بی‌ثمر برای معنای حیات در سایه مرگ. همچنین نقدی بر سیستم آموزشی و روابط سطحی جامعه روشنفکری دوران خود است.
این کتاب مناسب چه کسانی است؟
- خوانندگان علاقه‌مند به داستان‌های فلسفی و روانشناختی
- دانشجویان و پژوهشگران ادبیات کلاسیک روس
- افرادی که به مباحث معنا و بی‌معنایی زندگی علاقه دارند
- عاشقان آثار آنتوان چخوف
معرفی نویسنده
آنتوان چخوف (1860 – 1904) پزشک، نمایشنامه‌نویس و نویسنده تأثیرگذار روس بود که با نثر موجز، شخصیت‌پردازی دقیق و نگاه انسانی خود به شهرت جهانی رسید. آثارش همچنان جزو مهم‌ترین کلاسیک‌های جهان به شمار می‌روند و در دانشگاه‌ها و سالن‌های تئاتر جهان تدریس و اجرا می‌شوند.
