کتاب جاناتان مرغ دریایی | ریچارد باخ 🔸 دو زبانه

کتاب  جاناتان مرغ دریایی (Jonathan Livingston Seagull) در سال 1970 به نگارش درآمد، این اثر روایت‌گر زندگی مرغ دریایی‌ای است که دوست ندارد مثل هم‌نوعانش زندگی کند و می‌خواهد تندتر و بالاتر از دیگران پرواز کند و در زندگی‌اش پیشرفت کند. اما دیگر مرغان دریایی این تغییرات را دوست نداشتند و او را از خود می‌راندند.

این رمان، داستانی تمثیلی است که زندگی انسان‌ها و کشمکش درونی و بیرونی آن‌ها را به تصویر می‌کشد. هر انسانی در قلب خود دوست دارد که شخصیتی ویژه و منحصر به فرد داشته باشد و تمایل ندارد هم‌چون دیگران باشد. چنین موضوعاتی درونمایه‌ی اصلی رمان جاناتان مرغ دریایی را شکل می‌دهد. از طرف دیگر می‌توان این قصه‌ را ماجرای مرغ دریاییِ جوانی دانست که نمی‌خواهد مانند نیاکان خود زندگی کند و بدون فکر و حق انتخاب از قوانین پیروی کند. شاید این رمان که شاهکاری ماندگار است، تلنگری برای شما باشد تا تعصبات بی‌معنی را دور بریزید و آزاد و رها همان‌طور که دوست دارید، زندگی کنید.

شاید در دید اول به نظر برسد که ریچارد باخ (Richard Bach) این کتاب مطرح و فوق العاده را برای کودکان و نوجوانان به نگارش درآورده، اما خواندن یا شنیدن آن در هر سنی پیشنهاد می‌شود و عملی شایسته است.

بیوگرافی ریچارد باخ

ریچارد باخ نویسنده‌ای مطرح و برجسته است که در آمریکا و در سال 1936 چشم به جهان گشود و به خاطر پیشینه‌ی خلبانی بیشتر آثارش با پرواز در ارتباط است و رمان جاناتان مرغ دریایی نیز از این قاعده مستثنی نیست. این نویسنده یکی از نوادگان یوهان سباستین باخ به شمار می‌آید. باخ آثار گوناگونی دارد اما عمده‌ی شهرت خود را مدیون رمان جاناتان مرغ دریایی است. ریچارد باخ همواره می‌کوشد تا در کتاب‌های خود به معنا و مفهوم زندگی بپردازد و به دیگران امید و انگیزه برای تلاش بدهد.

نکوداشت‌های کتاب جاناتان مرغ دریایی:

- اثری پیشگامانه. (Barnes & Noble)
- اثری پرفروش و شگفت‌انگیز در نکوداشت قدرت هر فرد و لذت پیدا کردن مسیر. (Amazon)
- این کتاب، درس‌های عمیقی از زندگی به مخاطب می‌دهد. (Invisible Mentor)

در بخشی از کتاب  جاناتان مرغ دریایی می خوانیم :

چند روزی گذشت و جاناتان فهمید که اینجا نیز درس‌های زیادی در مورد پرواز هست که می‌تواند بیاموزد. تنها تفاوتش با زندگی قبلی‌اش این بود که در اینجا مرغانی هم‌فکر و هم‌عقیده وجود داشتند. برای هر مرغی که اینجاست، مهم‌ترین مسئله در زندگی، رسیدن و تجربه‌کردن کمال مطلوب است؛ این کمال، پرواز بود. مرغان حیرت‌انگیزی بودند؛ هر روز، ساعت‌ها تمرین پرواز می‌کردند و شیوه‌های پیشرفته‌ای را می‌آموختند.

جاناتان مرغ دریایی، زمان بسیار طولانیِ دنیایی را که از آن آمده بود، از یاد برد؛ جهانی که در آن، مرغان چشمان خود را به روی شکوه پرواز بسته بودند و از بال‌هایشان فقط برای پیدا کردن غذا و ستیز بر سر آن استفاده می‌کردند، اما گاهی فقط برای یک آن چیزهایی به خاطر می‌آورد.

در سحرگاه یک روز که پس از یک جلسه تمرین دور زدن با بال بسته، همراه مربی‌اش در ساحل استراحت می‌کردند، به یاد آورد. حالا با روش ساده‌ی ارتباط (تله‌پاتی) آشنا شده بود؛ روشی که مرغان به‌جای داد و بیداد از آن استفاده می‌کردند. درحالی‌که سکوت کرده بود پرسید: سالیوان! بقیه‌ی مرغان کجا هستند؟ چرا تعداد مرغان در اینجا اینقدر کم است؟ چرا جایی که من از آن آمدم...

سالیوان سری تکان داد و گفت: نه آن مرغان و نه هزاران مرغی که من می‌شناسم، به اینجا نخواهند آمد. تنها چیزی که می‌توانم بگویم این است که از میان یک میلیون پرنده، تنها یکی مانند تو یافت می‌شود. اکثر ما از این هم آرام‌تر راه را طی کردیم. از یک جهان به جهان دیگری که شبیه همان بود رفته و از یاد بردیم که از کجا آمده‌ایم و نخواستیم بدانیم که چه جهانی در پیش خواهیم داشت و در همان لحظه‌ای که بودیم زندگی کردیم.