کتاب زند و هومن یسن | صادق هدایت
پژوهش در اساطیر و دین ایران باستان
دین زرتشتی
اسطوره ایرانی
سطوره‌شناسی
متون کهن
مطالعات زرتشتی
«زند و هومن یسن» به معنای تفسیر و گفتار مینوی دربارهٔ نبرد میان روشنایی و تاریکی است. هدایت در این اثر ضمن معرفی ساختار و محتوای گفتار هشتم اوستا، مفاهیم بنیادین دوگانه‌انگاری ایرانی را توضیح می‌دهد: اورمَزد و اهریمن، خیر و شر، زندگی و مرگ.
در کنار ترجمهٔ بخش‌هایی از متن اوستایی، نویسنده توضیحاتی دربارهٔ معنای نمادین آن‌ها و ارتباطشان با باورهای ایرانی در طول تاریخ ارائه می‌دهد.
کتاب غالباً در قالب مقدمهٔ تحلیلی هدایت، ترجمه و بازنویسی متن اصلی «هومَن یسن» و سپس توضیح واژگان دشوار سامان یافته است. او کوشیده ضمن حفظ اصالت متون، مفاهیم را برای خوانندهٔ معاصر روشن سازد.
صادق هدایت
صادق هدایت (۱۲۸۱ ش – ۱۳۳۰ ش) نویسنده، مترجم، محقق و یکی از تأثیرگذارترین روشنفکران ادبیات معاصر ایران است. او را پدر داستان‌نویسی مدرن فارسی می‌دانند؛ نویسنده‌ای که با ذهنی نقاد، زبانی فشرده و نگاهی تلخ اما ژرف به زندگی می‌نگریست.
هدایت در خانواده‌ای اشرافی در تهران به دنیا آمد، در کالج سن‌لویی تحصیل کرد، مدتی برای ادامهٔ تحصیل به بلژیک و فرانسه رفت و در دوران اقامتش در پاریس با ادبیات اروپایی و فیلسوفان اگزیستانسیالیست آشنا شد.
او در کنار خلق آثار داستانی، در ترجمه و پژوهش نیز فعال بود: از ترجمهٔ بخشی از بوف کور به فرانسه گرفته تا بازنویسی متون باستانی چون کارنامهٔ اردشیر بابکان و نگارش رساله‌هایی چون انسان و حیوان و ترانه‌های خیام.
دیدگاه تلخ، بی‌پرده و فلسفی او از ناهنجاری‌های جامعهٔ معاصر و درماندگیِ انسانِ مدرن، سبب شد تا قلمش در بسیاری از آثار ـ به‌ویژه در رمان بوف کور ـ جنبه‌ای جهانی پیدا کند.
