کتاب دوزخ | ژان پل سارتر

کتاب «دوزخ» یا با نام های دیگر ( پشت درهای بسته ، خلوتکده اتاق بسته ، خروج ممنوع) تصویری فراموش نشدنی از جهنم به رخ می کشد.این نمایشنامه نمودی از جهان پس از مرگ است که در آن سه شخصیت به عنوان مجازات برای ابدیت در اتاقی بسته گرفتار هستند.این نمایشنامه جمله ی اغلب به غلط تفسیرشده ی سارتر"دوزخ وجود دیگران است" را دستمایه ی خود قرار می دهد که ارجاعی است به درگیری ابدی هستی شناسانه ی سارتر،اینکه خود را در جهان دیگران به مثابه ی یک شی ببینی.دوزخ دیگری ست. اتاق بسته را می توان بیانی دراماتیک برای «هستی و نیستی» قلمداد کرد. سه مرده پس از مرگ به جای جهنم در اتاقی گرفتار می آیند که از آن هیچ راه خروجی نیست. سارتر با تحریف تصور «جهان پس از مرگ» نزد جهان بینی های تقدیرگرا موقعیتی عجیب ساخته که در آن مجازات محکومان نه شکنجه ی فیزیکی که نفس گرفتار بودن در موقعیت است.