کتاب اندوه ماه (رمان)

معرفی رمان اندوه ماه اثر آرش حجازی

اندوه ماه، رمانی فوق العاده زیبا از آرش حجازی است که اولین بار در سال ۱۳۷۳ چاپ و در سال ۱۳۷۸ تجدید چاپ شد و بعد از آن سال‌ها نایاب بود و نویسنده مایل نبود آن را دوباره به انتشار برساند! چرا که آن را شخصی‌ترین نوشته‌اش تلقی می‌کرد و حتی تردید داشت آن را «داستان» بنامد. بعد از موفقیت در رمان «شاهدخت سرزمین ابدیت»، پنج سال است که خوانندگان آن رمان به شکل‌های گوناگون به نویسنده و ناشر فشار می‌آورند که اندوه دوباره منتشر شود، و سرانجام نتیجه اینکه این رمان منتشر شد.

داستان کتاب درباره دکتر جوان و نسبتا موفقی است که با تمام موفقیت هایش باز هم دنبال حقایق گمشده زندگیش می گردد و از همین روی سفری بی آغاز و بی پایان را شروع می کند، سفری به درازای چند هزار سال، سفری به قدمت آرش کمانگیر و آرمانش، آنجا که آرش یرای هدفش روحش را قربانی می کند و از همان زمان در سراسر تاریخ این مرز و بوم زنده است و زندگی می کند و تمام جاده ها را می پیماید،

پزشک جوان در انتهای این سفر به آغاز راه بر می گردد و گمشده ها را پیدا می کند و این دور تسلسل آدامه می یابد…
در بخشی از رمان اندوه ماه می خوانیم :
بامداد فردا ، مانند همیشه به بیمارستان رفتم . سرم از همیشه شلوغ تر بود و جدال کهنه ام ، تیغه ی فلزی را از خاطرم برد . حصبه شایع شده بود و امروز بیش تر از قبل می تاخت . او این بار به یک نفر راضی نبود .

دسته دسته می برد . می دیدم که دیگر نمی توانم برای زمان زیادی ، نگران تنها یک نفر باشم . همه می مردند و نمی توانستم در درمان ، یکی را بر دیگری مقدم بدانم . دچار اشتهایی سیری ناپذیر شده بود که اشتهای مرا ربوده بود . انگار ترازوی مرگ و زندگی در کفه ی زندگی سنگین تر شده بود و باید به هر ترتیب جبران می شد .
هنوز نمی دانم من در آن میان چه نقشی داشتم …