کتاب سیمای دو زن | سعیدی سیرجانی

معرفی اجمالی کتاب سیمای دو زن

بخش دوم اثر خلاصه ی داستان خسرو و شیرین و بخش سوم، چکیده ای از داستان لیلی و مجنون است و در انتهای کتاب "سیمای دو زن" به قلم "علی اکبر سعیدی سیرجانی"، ابیاتی که در کتاب آمده، معنی شده تا افرادی که تسلط بالایی به ادبیات ندارند هم از مطالب این اثر بهره مند شوند.

بخش‌هایی از متن " کتاب سیمای دو زن "

 دختری سرشناس یکه و تنها بر پشت اسب می نشیند و بی هیچ ملازم و پاسداری از ناف ارمنستان تا قلب تیسفون می تازد و وقتی که محروم از دیدار یار نادیده به دیار خود برمی گردد یک نفر مرد غیرتی در سرتاسر مملکتش پیدا نمی شود تا بپرسد چرا رفتی؟! و کجا رفتی؟! ....اما وضع لیلی چنین نیست که محکوم محیط حرمسرایی تازیان است و جرایمش بسیار. یک اینکه زن به دنیا آمده و چون زن است از هر اختیار و انتخابی محروم است. گناه دیگرش زیباییست و زندگی در محیطی که به جای ذات یبوست صفات ملوکانه، حکیم باشی بیچاره را به تنقیه می بندند و به جای تربیت مردان به محکومیت زنان متوسل می شوند. ....دختری را بی رضایت خودش به شوهر داده اند شوهر شیربها را پرداخته است و دختر را خریده است و به خانه برده دختری چنین چه فرقی می تواند داشته باشد با کنیزکی که از بازار نخاسان خریده باشند و یا گاو و گوسفندی که از چوپانان دور و ور آبادی...

___  علی‌ اکبر سعیدی سیرجانی

علی‌اکبر سعیدی سیرجانی (متولد ۲۰ آذر ۱۳۱۰ و درگذشته ۶ آذر ۱۳۷۳) شاعر، پژوهشگر، نویسنده ایرانی بود. وی در شهر سیرجان ،محله پشت بازار قدیم، متولد شد.او تنها فرزند خانواده بود و مادرش از خاندان سادات جلیل القدر سیرجان و پدرش از نوادگان میرزا سعید کلانتر،اولین پایه‌گذار شهر سیرجان درمحل فعلی اش است.ایشان پس از گذراندن دورهٔ دبستان در زادگاهش در سال ۱۳۲۷ برای ادامه تحصیل وارد دانشسرای مقدماتی کرمان شد. در سال ۱۳۳۰ برای تحصیل در رشتهٔ فلسفه به دانشگاه تهران رفت و همزمان با پایان‌یافتن تحصیل خود پدر را از دست داد. پس از چند سال آموزش در مناطق سیرجان و بم به تهران رفت و نخستین همکاری‌های خود را با معین برای لغت نامه دهخدا آغاز کرد. وی از سال ۴۴ تا ۵۷ با بنیاد فرهنگ ایران همکاری و تدوین واژگان بخش حرف میم از لغت‌نامه را بر عهده داشت. مجموعه مقالات او در کتاب‌هایی با عنوان‌ها شیخ صنعان، در آستین مرقع و ای کوتاه آستینان به چاپ رسید .