در بخش دوم، که بیشترین شهرت و اهمیت کتاب مدیون آن است، نویسنده نشان میدهد رایجترین واژههایی که معنایشان را بدیهی میپنداریم و در حرفه، آموزش و نقد معماری مکرراً استفاده میکنیم، بسیار مبهماند. معنای این واژهها در طول تاریخ کاربردشان، درحوزههای مختلف اندیشه، ضمن تبادل میان زبان های مختلف تغییر کرده؛ همچنین در زمان و مکان معین هم توافقی جمعی بر سر معنای یک واژه وجود نداشته است. او هجده واژه مهم مانند فرم، فضا، نظم، عملکرد و… را انتخاب میکند که در بسیاری از نظریههای معماری زیربنای بحثاند و در تبیین معماری مدرن و نقد آن اهمیتی کلیدی دارند. فورتی بررسی تبارشناسانه جامعی در مورد هر واژه انجام میدهد که از نخستین نمودشان در فلسفه و معمولاً از اندیشه یونان باستان آغاز می شود؛ سپس سیر تطور معنای هر کلمه را در تاریخ اندیشه معمارانه تا روزگار مدرن دنبال میکند و در این میان شرایط زمانی و مکانی منجر به تغییرات معنای کلمه را نیز شرح میدهد.
این کتاب از معدود آثار نوشته شده در این حوزه است و نویسنده برای نگارش آن مهمترین منابع نظری معماری را به طور جامع بررسی کرده است.