جستجو در وب‌سایت

«ننامیدنی» رمانی به قلم «ساکوئل بکت» است که به طور کلی از مونولوگ های از هم گسیخته و مجزای شخصیتی بی نام و نشان و بی حرکت تشکیل شده است. داستان کتاب روی هیچ موضوعی متمرکز نیست و برای این که آیا شخصیت های دیگر، واقعا وجود دارند یا فقط صورتک هایی از خود راوی هستند، نیز جوابی قطعی و متقن وجود ندارد. شخصیت اصلی ننامیدنی، خلق شخصیت های دو کتاب دیگر سه گانه ی بکت را نیز، کار خود معرفی می کند. رمان، تلفیقی از خاطرات و تخیلات هستی گرایانه ی راوی است و بسیاری از آن ها، این احتمال را به ذهن متبادر می کنند که زبانی که راوی صحبت می کند، او را ساخته و شکل داده است. سایر شخصیت ها[اگر بتوان آن ها را از راوی، جدا در نظر گرفت]نقش شنونده ای منفعل را در گفت وگوها ایفا کرده و در خیلی اوقات هم، دلیل آغاز مکالمه ها هستند. کتاب حاضر با ترجمه مهدی نوید از سوی نشر چشمه منتشر شده است.

«مالون می میرد» دومین اثر از سه گانه ی معروف ساموئل بکت است که در سال 1951 به انتشار رسید. پیرمردی در اتاقش روزهای آخر زندگی را پشت سر می گذارد. برایش غذا می آورند و تمیزش می کنند در حالی که او به انتظار مرگ نشسته است. پیرمرد در همین حالِ انتظار، برای گذران وقت، قصه هایی در ذهن خود می سازد و شخصیت های گوناگون و متفاوتی از قوه ی تخیل او می گذرند. این رمان جریان ساز با داستانی متفاوت و به یاد ماندنی، هم ردیف آثار بزرگی چون «در انتظار گودو» و یا «آخر بازی» قرار می گیرد. مالون می میرد به همراه دو رمان دیگری که این سه گانه را تکمیل می کنند، آغازگر دوران شکوفایی داستان سرایی بکت است.

«برفک» رمانی به قلم «دان دلیلو» است که نخستین بار در سال 1985 انتشار یافت . رمان حاضر با ترجمه «پیمان خاکسار» از سوی نشر چشمه منتشر شده است. جک گلدنی، استاد مطالعات حزب نازی و هیتلر در دانشگاهی کوچک در مرکز ایالات متحده است و همکارانش، مهاجرینی از نیویورک هستند که با خوف و رجای حاصل از زندگی آمریکایی، به این محل نقل مکان کرده اند. جک و همسر چهارمش بابت، که با عشق، ترس از مرگ و چهار فرزند تجددگرای خود، احاطه شده اند، مسیر ناهموار و پرتلاطم زندگی خانوادگی را با نقد هایی بی سر و ته بر مصرف گرایی و مصرف زدگی، طی می کنند. طی یک حادثه ی صنعتی، ابری سیاه از مواد شیمیایی و کشنده، بر زندگی شان سایه می افکند. این ابر تهدید آمیز، مصداقی جدی تر و قابل مشاهده تر از «برفکی» است که خانواده ی گلدنی را دربر گرفته است، فرستنده های رادیویی، آژیر ها، امواج مایکروویو، دستگاه های فراصوت و خش خش های تلویزیون برفکی که مانند زندگی در هر لحظه در حال نبض زدن است و در عین حال، خطر مرگ و نابودی را یادآور می شود.کتاب حاضر در سال 1985 میلادی موفق به دریافت جایزه ملی کتاب آمریکا شده است.

«گرسنگی کشیده» مجموعه داستانی به قلم «دان دلیلو» نویسنده، نمایش نامه نویس، فیلم نامه نویس سرشناس امریکایی است که با ترجمه سعدی گل‌بیانی از سوی نشر چشمه منتشر و ورانه بازار شده است . کتاب «برفک» به نوشته دان دلیلو  برنده جایزه  ملی کتاب آمریکا در سال 1985 میلادی شده بود.

«شب بگردیم» سومین مجموعه داستان «علی خدایی» است که از سوی نشر چشمه منتشر شده است . پیش از این دو مجموعه داستان دیگر با نام های «آدم های چارباغ» و «تمام زمستان مرا گرم کن» از وی منتشر شده بود .دومین مجموعه داستان او با نام «تمام زمستان مرا گرم کن» در سال ۱۳۸۰ برندهٔ جایزه هوشنگ گلشیری شد و در جایزه منتقدان و نویسندگان مطبوعاتی عنوان «بهترین مجموعه داستان دهه ۸۰» را به دست آورد..

«احتمال پرسه و شوخی» مجموعه داستانی از «یعقوب یادعلی»نویسنده و فیلمساز ایرانی است که از سوی نشر چشمه منتشر شده است . کتاب شامل 13 داستان است و در گذشته توسط ناشران مختلف منتشر بود.

«موج کوچولو» داستانی جذاب و دوست‌داشتنی از » پیپ هری» درباره‌ی ارزش گذاشتن به دوستی واقعی، کنار نیامدن با آزار، ایجاد اعتماد به نفس، یافتن راه‌هایی برای تغییر آنچه می‌توانید و پذیرش چیزهایی که نمی‌توانید تغییر دهید و بازگشت به تخته‌ی موج‌سواری هنگام سقوط است.

کتاب طلای راین و چند گفتار درباره ی ریشارد واگنر و حلقه ی نیبلونگ اثری به قلم «سورنا صباح» است که از سوی نشر چشمه منتشر شداست .هر چند اهمیت تاریخی او در موسیقی و نقش اساسی‌اش در تحول هنر اپرا انکار ناپذیر می‌نماید، لیکن دشوار بشود کسی چون واگنر را تنها در نقش موسیقی‌دانی در غروب رمانتیسم و طلیعه‌ی مدرن تلقی کرد. نمی‌شود نظریه‌پردازی تأثیر پذیرفته از فوئرباخ و شوپنهاور و تأثیر گذاشته بر نیچه را فقط در یک ساحت هنر موسیقی معرفی کرد و به جا آورد. او شخصیتی چند وجهی است که هنوز و همچنان بر سر اجرا شدن یا نشدن آثارش در نقاطی از جهان مرافعه در می‌گیرد و موافقان و مخالفانی چندان سخت‌گیر دارد که می‌توانند تا قرنی پس از او درباره‌ی کیستی‌اش یکدیگر را به کج‌فهمی متهم بکنند. از این رو، ترجمه‌ی فارسی «طلای راین» به انضمام گفتارهایی درباره‌ی اندیشه، ادبیات و موسیقی واگنر شاید بتواند کوششی باشد برای مواجهه‌ی مستقیم با غولی که باید خیلی زودتر از این‌ها می‌شناختیم.

«رژ قرمز» مجموعه داستانی به قلم «سیامک گلشیری» است که اغلب با درون مایه های مشابه در فضاهای آشنا اتفاق می افتند. کاراکترها، از دلتنگی ای یاد می کنند که گاه نوستالژیک است؛ اغلبشان از روزگار گذشته با خوشی و حسرت یاد می کنند و طالب بازآفرینی لحظات بی دغدغه ی گذشته اند. بیشتر داستان ها، کاراکترهایی را شامل می شود که زوجهایی مغموم و درگیرند و تنش بین آنها داستان را پیش می برد تا وقتی که دو قدم مانده به پایان داستان، گلشیری ضربه ی آخر را به مخاطب وارد کند. فضای داستان های کتاب رژ قرمز آمیخته با یادآوری مکان های آشنا چون درکه، ویلاهای شمال، پیتزافروشی سر خیابان و… هستند و حس آمیزی که نویسنده از آن در جهت افزایش هم حسی سود جسته، برای خواننده حس خوبی به همراه می آورد. زبان ساده و بی پیرایه ی نویسنده تا حد زیادی توانسته هم سو با درون مایه های داستان ها، همانند دوربینی که بی هیچ کم و اضافه ای فقط روایت می کند، خواننده را در مقابل این پنجره ی باز بگذارد.

«من، شماره سه» رمانی به قلم «عطیه عطارزاده» شاعر و نویسنده ایرانی است که از سوی نشر چشمه منتشر و ورانه بازار شده است.  «عطارزاده» در دومین رمان خود به سراغ یکی از جذاب ترین موضوعات داستان نویسی رفته و آن هم قصه ای است که در یک آسایشگاه روانی اتفاق می افتد. قهرمان و راوی داستان به سبب جنونی که به آن دچار است، از نحوه ی توصیف و روایت خاصی برخوردار است که به خوبی خواننده را با ذهن پریشان و دنیای آشفته اش آشنا می کند. او از طریق نقاشی و خطوط، دنیای خود را به دیگران عرضه می کند.