شب چله

جشن یلدا از سنت های دیرینه ایرانیان می باشد که تا امروز حفظ شده و در میان خانواده های ایرانی حتی در کشورهایی غیر از ایران به شکل با شکوهی برپا می شود. شاعر بزرگ ایرانی حکیم ابوالقاسم فردوسی نیز که به سنن مختلف ایرانیان توجه خاصی مبذول داشته ، از این شب و آداب و رسوم آن غفلت نکرده است.فردوسی در پایان داستان اورمزد ساسانی ضمن اشاره به گذرا بودن این جهان ، بار دیگر از خواننده می خواهد که به این جهان فانی و سپنجی دل نبندد و سپس اشاره به فرا رسیدن شب خجسته ی چله دارد و اینکه می باید این شب بلند را گرامی داشت ...

شب یلدا  یا به قول قدیمیا همون شب چله برای ما ایرانی ها مقدس و همیشه به یادماندنی است. یلدا بلندترین شب سال است که از ایرانیان باستان به یادگار رسیده است، ایرانیان در هر نقطه از جهان که باشد کنار کرسی یا سفره یلدا با خانواده و فامیل کنار هم گرد آمده  و یک شب به یاد ماندنی و خاطره انگیز برای خود و خانواده رقم می زند.مردم ایران در اولین شب زمستانی که طولانی تر از همه شب های قبل و بعدش است گرد هم می نشینند و با ادغام رسم و رسوم گذشته و برخی آدابی که بعدها در شهرها و فرهنگ های مختلف رایج شده این شب را به صبح می رسانند.به طور کلی شب یلدا از دو بخش تشکیل شده است:یک بخش آن به خوراکی ها، میوه ها و غذاهای خاص و خوش رنگ و لعاب ویژه این شب اختصاص دارد که از مهم ترین آن ها می توان به هندوانه، انار و آجیل های مختلف از جمله تخمه اشاره کرد.بخش دوم شامل عادات مردم و آداب زیبایی است که در طول شب برگزار می شود، به عنوان مثال مردم ایران به دلیل اعتقادات مذهبی و فرهنگ غنی خود در طول شب به شعر خوانی، شاهنامه خوانی، تفال (تفعل) به دیوان حافظ و قصه خوانی می پردازند. ... ادامه ...